gaudium fidei

                                                                                    2. November 


                                                          Allerseelen / Il Giorno dei Morti
                                   Spomienka na všetkých verných zosnulých / Dzień Zaduszny

                                                                                                                         Fot. Marek Piekara/GN (www.gosc.pl)

An Allerseelen gedenken wir besonders unserer Verstorbenen und beten für sie. Gleichzeitig denken wir an unsere eigene Vergänglichkeit und die Unmittelbarkeit des Todes. Der Beginn einer lateinischen Antiphon: „Media vita in morte sumus“, deren traditionelle deutsche Übersetzung lautet: „Mitten im Leben sind wir vom Tod umgeben“ berührt uns in dieser Stunde besonders.

Unser Glaube ist am heutigen Tag herausgefordert und wir sind gefragt, ob wir zutiefst davon überzeugt sind, dass unser Gott ein Gott des Lebens ist und dass wir zu einer ewigen Gemeinschaft mit ihm und unseren verstorbenen Schwestern und Brüdern berufen sind.

Wenn wir dem Worte Jesu glauben: „Im Haus meines Vaters gibt es viele Wohnungen. Wenn es nicht so wäre, hätte ich euch dann gesagt: Ich gehe, um einen Platz für euch vorzubereiten? Wenn ich gegangen bin und einen Platz für euch vorbereitet habe, komme ich wieder und werde euch zu mir holen, damit auch ihr dort seid, wo ich bin.“ (Joh 14, 2-3), dann können wir getrost und zuversichtlich mit dem Apostel Paulus rufen: „Tod, wo ist dein Sieg? Tod, wo ist dein Stachel?“ (1 Kor 15, 55)

Il giorno dei morti ricordiamo sopratutto ai nostri defunti e preghiamo per loro. Allo stesso tempo, pensiamo alla nostra mortalita’ e la vicinanza della morte.In Latino:  „Media vita in mortesumus”, la cui traduzione in Italiano si legge: „Nel mezzo della vita siamo circondati dalla morte”.

La nostra fede e` messa in discussion e ci viene chiesto se siamo fermamente convinti che il nostro Dio  e´ un Dio della vita, e che noi siamo chiamati ad una comunione eterna con Lui e con i nostri fratelli e sorelle defunti.

Se crediamo alle parole di Gesu`: „Nella casa del Padre mio ci sono molte dimore; se no, ve lo avrei detto; io vado a prepararvi un posto.E quando sarò andato e vi avrò preparato il posto,ritornerò e vi accoglierò presso di me, affinché dove sono io siate anche voi.” (Giovanni 14: 2- 3), allora possiamo tranquillamente e in tutta sicurezza con l`apostolo Paolo gridare: „O morte, dov'è la tua vittoria? O morte, dov'è il tuo dardo?” (1 Cor 15, 55) 

(traduzione Luana Virgilio)

V deň Spomienky na všetkých verných zosnulých, ľudovo nazývaný Dušičky, si predovšetkým spomíname na našich zosnulých a modlíme sa za nich. Tiež rozmýšľame aj o vlastnej pominuteľnosti a blízkosti smrti. Obvzlášť sa nás dotýka začiatok jednej latinskej antifóny: „Media vita in morte sumus“ (V strede života nás obklopuje smrť).

V tejto chvíli podlieha naša viera skúške a čelíme otázke, či sme hlboko presvedčení o tom, že náš Boh je Bohom života a že sme povolaní k večnému spoločenstvu s našimi zosnulými bratmi a sestrami.

Ak veríme slovám pána Ježiša: "V dome môjho Otca je mnoho príbytkov. Keby to tak nebolo bol by som vám povedal, že vám idem pripraviť miesto?! Keď odídem a pripravím vám miesto, zasa prídem a vezmem vás k sebe, aby ste aj vy boli tam, kde som ja.“ (Jn 14,2-3), potom môžme plný dôvery zvolať s apoštolom Pavlom: "Smrť, kde je tvoje víťazstvo? Smrť, kdeže je tvoj osteň?“ (1 Kor 15, 55)

(preklad Michal Uhrin)

W Dzień Zaduszny wspominamy w sposób szczególny naszych zmarłych, pamiętając o nich w naszej modlitwie. Równoczesnie myślimy o naszej przemijalności i o bliskości śmierci. Początek łacińskiej antyfony: „Media vita in morte sumus” („Pośród życia jesteśmy zanurzeni w śmierć”) w sposób szczególny dotyka nasze serca w tym dniu.

Nasza wiara zostaje wystawiona na próbe- stajemy przed pytaniem, czy jesteśmy głęboko przekonani, czy rzeczywiscie wierzymy, że nasz Bóg jest Bogiem życia, a my wszyscy jesteśmy powołani do wiecznej wspólnoty z nim i z naszymi zmarłymi braćmi i siostrami.

Jeżeli uwierzymy słowom Jezusa Chrystusa: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.” (J 14, 2-3), wtedy będziemy mogli pełni ufności zawołać za Apostołem Pawłem: „Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?”(1 Kor, 15.55)